 ГУЛЧЕҲРА НУР
Боғимга келмайин ҳали баҳорлар, Дейишди: «Гуллари очилди пушти...» Дейишди: «Қуёши тунда ҳам порлар...» Ёлғонлар бўғзимдан бўғишга тушди, - Менга сўз беринг.
Боғим деворлари боряпти нураб, Ўтган ҳам, кетган ҳам босмоқда оёқ. Қор ёғса, қорларин қўймаслар кураб, Куз келса, хазондан ҳазин ҳаммаёқ, - Менга сўз беринг.
Шарбатлари эди оромбахш, ширин, Шохин синдирдилар, хосилин териб. Унинг афсонавий малоҳатларин Тунаб-топтамоқда жилмайган фириб, - Менга сўз беринг.
Боғим булбули ҳам тониб аслидан, Тўти азмойишин айлайди мақом. У жўшиб куйлаган гуллар васлидан Ҳайрон кўзларимга сачраётир қон, - Менга сўз беринг.
Оромда эмас, йўқ, аламда бу боғ, Дилрабо эмас, йўқ, манглайи ғижим. Ахир битта эди оламда бу боғ, Бўлак меҳробим йўқ. Туролмасман жим, - Менга сўз беринг.
08. 03. 1988.
|