 ГУЛЧЕҲРА НУР
Кўзгу, мудом дугона кўзгу, Тўйдим, сенга боқишдан тўйдим. Сен - бетуғён, лоқайд, бетуйғу, Дўстлигингга ишонмай қўйдим.
Ишонмасман, асрий қуёш ҳам Эмас қувноқ, ошуфта бағир. У - дунёнинг кўксидаги ғам, У - ғамларнинг гулхани ахир.
Ишонмасман, булут ҳам энди Баракамас, ерга эмас қут. У - осмонга ўгай, келгинди, У - кўксимдан кўтарилган дуд.
Хўш, ўзим-чи?.. Куярдим ҳаргиз Ҳар кўрганим дилхунга олдин... Ишонч боғим кўринар баргсиз... ... Мен ҳам энди... мен бўлмай қолдим...
14. 01. 1988.
х х х х
Бу кунимга ҳайратлар урф, Турфа-турфа ниқоблар кўриб...
Бу кунимнинг умиди ушоқ, «Лазги» йиғлар, йиғлайди «Ушшоқ»...
Бу кунимда изтироб-кадар, Зиё сарсон, зиё дарбадар...
Бу кунимнинг йўллари тийғоқ, Бу кунимнинг кўзлари йиғлоқ...
30. 03. 1988.
х х х х Ватан уқубатдан ўксиркан бот-бот, Қулоғимдан кетмас суҳбатдош доди: «Биз - ношуд... Биз - пачоқ... Биз - худбин авлод... Тугаб бўлган ахир жўмардлар зоти».
Зимдан солмоқдаман эътибор-разм Меҳрим-муҳаббатим қўш зурёдига. Майли, жанозамда қурсинлар базм, Она бўлолмасам жўмард зотига...
29. 09. 1988.
|