 (Яқинда бир миршаббоши билан Ватанга қайтиш борасида телефонда гаплашдим. "Келсангиз, албатта қамаймиз…”деди у. "Ўзбекистон мустақиллиги учун бир пайтлар Олий Мажлисда байроқ кўтариб чиққанингиз ҳисобга олиниб, балки узоқ вақтдан бери кўришмаган оилангиз билан бир марта кўришишга турмада сизга рухсат ҳам берилар…”, деди у ҳатто менга жуда раҳми келаётганга ўзини ўхшатиб. "Нима учун қамайсизлар?” деган саволимга у қисқа қилиб: "Топшириқ шунақа, биз кичкина одаммиз…” деди у холос)
Ҳар шом деразадан уфққа қарайман Дейман, яна ўтди бир сарсон куним Ватандан олисда, ғариб бўлсам ҳам Сувдай ўтаётир кунлар бетиним
Умр бир марталик, дейман ўзимга Бундай яшамоқлик не учун керак Қайтаман Ватанга, бас энди дейман Аммо шу маҳалда оғрийди юрак
Кўз олдимга келар юртдаги ҳаёт Хаёлдан ўтади мен эккан терак Тераклар қатормас, миршаблар қатор Кутгандай бўлади, оғрийди юрак
Ҳар шом деразадан кўкка қарайман Дейман қачон тугар, бу сарсон куним Тераклар теракка ўхшаган куни Албатта қайтаман, дейман бетиним
Насрулло Саййид Канада, 2011-йил
Манба: qoplonbek.wordpress.com
|