Муҳаммад Солиҳ Сен ва мен биламиз Муҳаббатнинг Тимсоли мажнунтол эмаслигини.
Сариқ гул – айрилиқ, Қизил гул, учрашув дегани эмас.
Айт уларга, Тушунтир севгилим, Биз қандай севгандик бир-биримизни, Қандай севган эдик, Гуллари узилган оламда!
***
Мен бу ерлик эмасман асли, Мен орзунинг фуқаросиман.
***
Қарғалган миллати ҳўкиздай ишлаб, Раҳматнинг ўрнига эшитар миннат, Бор-йўғини дунёнинг пойига ташлаб, "Ўғри” деб ном олар қарғалган миллат.
***
Орзу этмакдаман: ҳисоб кунида Раббим кўрар экан менинг ишимни, менга "қулим Солиҳ” дейиш ўрнига "солиҳ қулим” дея сасланишини…
***
Афу эт мени
Тақлид қилолмадим, кечир, Ватаним- Тош каби бардошли бўлолмадим ҳеч. Сапчиб турган эсам, айбситма мени, Афу эт, ахир, мен ўлолмадим ҳеч.
Кечир, сапчиб турдим оғир уятдан – Тарихидан жудо бўлган халқ каби Келажаги қаро инсониятдай – Энг сўнгги лаҳзада турдим мен қалқиб!
Турдим, сапчиб турдим, ўзимга келдим, Шаккок фарзандингни афу эт, ватан – Гўзал кафанларни эгнимдан юлдим, Тушдим, сакраб тушдим тилла тобутдан!..
Манба: muhammadsalih.com
|